Τα τσαρδάκια της Ορμύλιας, με τα φρούτα και λαχανικά που προέρχονται από τους πλούσιους κήπους της, είναι χάρμα οφθαλμών πάνω στο δρόμο, από και προς Νικήτη. Δεν υπάρχει αυτοκίνητο που να μην σταματά για προμήθειες και στο έλα και στο φεύγα. Οι πρόσχαροι παραγωγοί θα σου δώσουν σίγουρα κάτι να δοκιμάσεις και θα σου δείξουν τη βρύση για να το ξεπλύνεις.
Από τα πλούσια αμπέλια στην κεντρική Χαλκιδική μαζεύονται τα μεταξωτά αμπελόφυλλα, κονσερβοποιούνται ή γίνονται έτοιμα ντολμαδάκια για να ταξιδέψουν στην Ελλάδα και τον κόσμο.
Σε όλα τα χωριά, σε κάθε άκρη της Χαλκιδικής, οι νοικοκυρές αλλά και σύλλογοι και συνεταιρισμοί γυναικών μαζεύουν τα φρούτα της περιοχής, κεράσια, δαμάσκηνα, κολοκύθια, καϊσια, φράουλες, που καλλιεργούνται χωρίς λιπάσματα και κάνουν μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού και λικέρ, με τον παραδοσιακό τρόπο όπως έμαθαν από τις γιαγιάδες τους και τις μανάδες τους.
Στα δάση του Χολομώντα στην ορεινή Χαλκιδική φυτρώνουν μανιτάρια όλων των ειδών πορτσίνι, τρούφες, καλογεράκια, αυγομηλάκια, που οι ντόπιοι με μαεστρία μαγειρεύουν τηγανιτά, ψητά, τα βάζουν σε μανιταρόπιτες, τα κάνουν μανιταροκεφτέδες, σάλτσες, ή ότι άλλο δημιουργικό γεννήσει η φαντασία του σεφ.
Τίποτε δεν πάει χαμένο που φύεται στη γη ή τη θάλασσα. Κολοκύθια με τους ανθούς τους, βλίτα και αμπελοφάσουλα. Ακόμη και τα κρίταμα, αυτά τα ταπεινά χόρτα που φυτρώνουν στην άκρη του βράχου και είναι γνωστά ως η «κάπαρη της θάλασσας» γίνονται ιδανικός μεζές για ούζο και τσίπουρο με λαδολέμονο ή τουρσί για να τα έχουμε και το χειμώνα.
Τα λουβίδια, είναι φασολάκια από το Νεοχώρι της Αρναίας, τα οποία οι ντόπιοι χωρίζουν σε αρμαθιές και αποξηραίνουν στον ήλιο για να τα διατηρούν όλο τον χρόνο. Είναι ιδιαίτερα τρυφερά και γλυκά και η τοπική σπεσιαλιτέ τα θέλει με σκορδαλιά.