Οι ορεινοί όγκοι της Χαλκιδικής ορίζονται από τον Χολομώντα, 1.165 μέτρα υψόμετρο και με μεγάλα τμήματα του βουνού να έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, το δεύτερο ψηλότερο βουνό της χερσονήσου μετά τον Άθω και το όρος Στρατονικό ή αλλιώς Αριστοτελικό όρος, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Τα βουνά της Χαλκιδικής χαρακτηρίζονται από πλούσια βλάστηση και καλύπτονται από πανύψηλα δέντρα όπως δρυς, οξιές, έλατα, καστανιές, βελανιδιές. Πλούσια είναι και η πανίδα τους. Δροσερά, καθαρά νερά δημιουργούν μικρούς καταρράκτες και ειδικά διαμορφωμένες διαδρομές για τους λάτρεις των περιηγήσεων επιτρέπουν να ζήσει κανείς τη μαγεία των βουνών αλλά και να θαυμάσει την εξαίσια θέα.
Η φυσική βλάστηση της περιοχής παρουσίαζε ήδη ενδιαφέρον από τους αρχαίους χρόνους, καθώς οι κάτοικοι της περιοχής χρησιμοποιούσαν το ξύλο των δέντρων για την κατασκευή των πλοίων τους, ενώ οι φυσιοδίφες δημιουργούσαν φάρμακα και ροφήματα από τα βότανα που συνέλεγαν. Ο Αριστοτέλης τις περισσότερες ανακαλύψεις του τις έκανε μελετώντας τη φύση στο δάσος του Χολομώντα, όπου έζησε για πολλά χρόνια. Σήμερα, μέρος του «Πανεπιστημιακού Δάσους του Ταξιάρχη» αποτελεί χώρο μελέτης και έρευνας για επιστήμονες και φοιτητές.
Πλησιάζοντας στο έδαφος των βουνών υπάρχει μια εξίσου ενδιαφέρουσα βιοποικιλότητα από αυτοφυή βότανα αλλά και καλλιέργειες που γίνονται με τρόπους που διασφαλίζουν απόλυτα την προστασία του περιβάλλοντος και την διατήρηση της ισορροπίας του. Ρίγανη, θυμάρι, τσάι του βουνού, χαμομήλι, μαντζουράνα, λεβάντα, φλαμούρι, δεντρολίβανο, αλλά και δεκάδες ονόματα που είναι παντελώς άγνωστα στο μέσο άνθρωπο, όπως ευφράσια, επιλόβιο, αλχημίλλη, κινόρο, αποτελούν όμως σπουδαίες πρώτες ύλες για μαγειρική, φαρμακευτική και καλλυντική χρήση.
Τα τελευταία χρόνια και με απόλυτο σεβασμό προς το περιβάλλον γίνονται βιολογικές καλλιέργειες φυτών και βοτάνων στα βουνά της Χαλκιδικής, ενώ τα αυτοφυή συλλέγονται με το χέρι και με ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην αδρανοποιείται η ανάπτυξη των φυτών.
Αρώματα, καλλυντικά, ροφήματα, μπαχαρικά και αρωματικά νερά μπορεί να δημιουργήσει κανείς από τον φυσικό πλούτο των βοτάνων της Χαλκιδικής.